ANAYURT-Yazının Orijinali
Öğrenmeyi kolay sananlar yanılırlar.
Sürahideki suyu bardağa doldurmakla bir tutanlar ise öğrenmenin içeriğini hiç anlamamış olanlardır.
Öğrenme insanı bilgi sahibi yapar.
Bilgi sahibi olanlar da bildikleri konuda fikirlerini açıklayabilirler.
Bilgi sahibi olmadan fikir sahibi olduklarını sananlara da genelde ahmak denir.
Bu ahmaklığa en güzel örnek, 1914’de Osmanlı toprakları içinde neler olduğu konusunda bilgi sahibi olmadan “Ermeni soykırımı” yapıldığını iddia edenlerdir.
Uzun süre “Türkiye’de Kürt sorunu yoktur”, hatta “Kürt yoktur, bunlar dağlı Türklerdir” diyenler de ahmak takımı içinde yer alırlar.
Yıllardır ülkenin başına kanlı bela olan PKK işte bu ahmakların eseridir.
Yaşayarak öğrenmek, bedeli en yüksek öğrenme biçimidir.
Fransızların tarihteki en ünlü devlet adamı Napolyon’la ilgili içinde çok önemli ders bulunan kısa bir öykü vardır.
Bir gün Napolyon düşman askerlerinden kaçarken, bir bakkal dükkanına girmiş.
Bakkala hemen kendisini saklamasını emretmiş.
Bakkal da Napolyon’u müsait bir yere saklayıp, biraz sonra gelen düşmanları da “Az evvel biri koşarak şu tarafa kaçtı.” diye savuşturmuş.
Bir süre sonra Napolyon’un muhafızları yetişmişler.
Bakkal ömründe bir daha karşılaşamayacağı Napolyon’a sormuş:
“Efendim, af buyurun ama merak ettim, ölümle bu denli burun buruna gelmek nasıl bir duygu?”
Napolyon birden öfkelenmiş.
“Sen kim oluyorsun da benimle böyle dalga geçercesine konuşabiliyorsun?”Diye bağırmış.
Hemen askerlerine, adamcağızı kursuna dizmelerini emretmiş.
Askerler bakkalın gözünü bağlayıp, karşısına dizilmişler.
Mermiler namlulara sürülmüş.
Komutan emir vermiş:
“ Dikkat !.. Nişan al..
Artık ‘ateş’ emri verilecek...
Adamcağız büyük bir korkuyla içinden:
“Ah, ne yaptın sen?
Şimdi ölüp gideceksin diye düşünürken, arkadan bir çift el uzanmış, gözündeki bağı açmış.
Karşısında Napolyon varmış.
Napolyon: “İşte böyle bir duygu!” Demiş.
Hiç kimse ölüm korkusunu, ölümle burun buruna gelmenin yarattığı duyguyu bu kadar kalıcı biçimde sözle anlatamaz.
Türk Milleti de uzun sure uyutuldu.
Resmi ideolojinin yasakları arasında sıkıştı.
Gerçekleri öğrenemedi.
Öğrenemeyince yaşananları anlayamadı.
Anlayamadığı içinde doğru tavır alamadı.
Yapılan yanlışların bedelini evlatlarının tabutlarına sarılarak ödüyor.
Okumaktan, öğrenmekten, gerçekleri görmekten korkmanın yararı yoktur.
Öğrenmek kolay değildir ama zevklidir.
İnsanı güçlü ve donanımlı yapar.
İlle de yaşayarak öğrenmek gerekmez.
Kitaplar neden yazılmıştır.
Merak edenler öğrenmeye ilk adımı atarlar. | 
11111111111.jpg)
ANASAYFA
